Nieuws

In the spotlight: Edwin Keijzer

Laatst geupdate: donderdag 15 februari 2024

Zo nu en dan laat Donar haar achterban kennismaken met een medewerker binnen de club. Eerder was dat Yvo Regeer, nu kunt u alles lezen over de fysiotherapeut: Edwin Keijzer.

Al 18 jaar loopt er bij het team van Donar een man rond, die eigenlijk nooit op de voorgrond treedt, maar wel altijd nadrukkelijk aanwezig is bij alle wedstrijden. Bij de line-up staat hij ook altijd in het rijtje bij de staf. Dat is Edwin Keijzer, de fysiotherapeut van Donar. Naast de opleiding tot fysiotherapeut en manueel therapeut heeft Edwin ook de ALO gedaan. Geen wonder, dat hij een beroepskeuze maakte in de directe omgeving van sport.

18 jaar geleden stapte hij bij Donar in de organisatie om samen met Bart Dikkeboer, de teamarts, een nieuwe start te maken t.a.v. de medische begeleiding van de spelers. Dat was indertijd onder coach Dick de Boer. Sinds die tijd heeft hij vele coaches, spelers en begeleiders langs zien komen. Maar in al die jaren was Edwin de stabiele factor in het geheel. In het begin speelde alleen de landelijke competitie, maar met de komst van Ton Boot was dat voorbij. Het streven was om ook Europees een balletje mee te gooien.

Enig moment stopte Bart als teamarts en werd er geen nieuwe teamarts aangesteld. (Bart zit nog wel elke thuiswedstrijd van Donar op de tribune). Alle medisch gerelateerde zaken lopen nu via Edwin. Vanuit MCZ (Medisch Centrum Zuid) en SMA-Noord (Sport Medisch Adviescentrum) heeft Edwin een heel arsenaal aan deskundigen om zich heen om de spelers zo optimaal mogelijk te kunnen begeleiden. Die deskundigen zijn te vinden in alle sectoren van de medische wereld.

De dagelijkse bezigheden zijn vooral gericht op de praktijk waarin Edwin werkt, maar hij probeert toch zo veel mogelijk contact met de spelers te houden. Zo komt hij bijna elke maandagmiddag op de training. “Na een weekend dat er gespeeld is zijn er vaak wat kleine pijntjes en dan is het goed om daarover meteen contact te hebben met de speler. Deels om te kijken hoe serieus het is en deels om spelers gerust te stellen”, geeft hij aan. “Sommige spelers moet je soms wel afremmen, omdat ze eigenlijk geen minuut willen missen, ook al is de blessure dermate ernstig, dat het verstandig is even geen belasting te doen. Anderen moet je soms een schop onder hun achterwerk geven, omdat ze wel erg gemakkelijk even rust nemen”. Soms reageren spelers ook heel verschillend. Mooi voorbeeld daarbij is Jason. In een wedstrijd ging hij een keer door zijn enkel en werd vervolgens schreeuwend van de pijn van het veld gedragen. Dat was een ernstige blessure, leek het. De dag daarna stond hij echter weer vrolijk voluit te spelen tijdens de training.

Het werk rond de wedstrijden wordt vooral bepaald door kleine zaken met de spelers. Vooral het tapen van de enkels is iets wat elke keer terug komt. De meeste spelers worden voor een wedstrijd getapet.” Niet iedereen doet dat echter. Met name de pointguards willen niet beperkt worden in hun bewegingen door de tape. Het is namelijk geen verplichting. De spelers zijn vrij om het wel dan niet te doen”. Daarnaast checkt Edwin ook voor een wedstrijd bij de spelers of er ergens iets speelt. Vaak is het even kijken of de nek goed los is en of de knie het nog goed doet. Masseren doet Edwin eigenlijk niet. Hij beperkt zich dan tot het een aai over de knie geven ten teken dat die wel in orde is….

Samen met Erik (Braal) en Meindert (van Veen) bepaalt Edwin of een speler kan spelen of niet. “Uiteindelijk bepaal ik of het kan”, geeft hij aan. De huidige staf legt zich altijd neer bij Edwins diagnose. “Dat is wel eens anders geweest. Je zit altijd in het spanningsveld tussen coach en speler. Sommige coaches willen dat elke speler altijd beschikbaar is, ook al is dat niet verantwoord. Die overrulen dan mijn besluit. Dat is gelukkig nu niet zo”.

Tijdens de wedstrijd is het werk beperkt tot een diagnose stellen als een speler een blessure krijgt. Voorbeeld was de vinger van Donte in de wedstrijd tegen Den Bosch. Die was uit de kom. Die is ook meteen terug gezet en dat moest ook met de nodige kracht gebeuren. Duidelijk is dan ook meteen, dat hij niet meer kan spelen. Op de maandagmiddagtraining is er dan ook direct de controle (zie foto).

Edwin is trots op de samenwerking met Erik, Meindert en Hans (teammanager). Dat loopt fantastisch. “We vertrouwen elkaar”.

Trots is Edwin op het feit, dat hij alle kampioenschappen, m.u.v. 1982, bekers en andere prijzen heeft meegemaakt. En ook is hij trots op zijn directe invloed tijdens een wedstrijd die verloren leek en toch werd gewonnen. Twee jaar geleden werd er in Rusland gespeeld en Drew Smith (vandaag zijn eerste thuiswedstrijd weer) door zijn enkel ging. Die werd meteen in de tape gezet en vervolgens kon Drew verder. Met een paar speciale scores, waaronder een prachtige dunk, werd de wedstrijd toch gewonnen.

Edwin is ook verantwoordelijk voor de foto’s van het team. De banners in de zaal zijn ook van hem. Al met al is hij altijd bezig met Donar. Hij is veel onderweg met de ploeg, maar hij mag dat doen van zijn gezin. Dat geeft hem dan ook veel voldoening.

Bert ten Oever

Dit stuk verscheen origineel in het programmaboekje van de wedstrijd Donar vs. Basketball Academie Limburg op 07-12-2019.

Deel op social media

Meld je aan voor de

Donar Nieuwsbrief

Donar gebruikt cookies (en andere technieken) en verzamelt daarmee informatie over het gebruik van de website, onder andere om deze te analyseren en te verbeteren.

Accepteren