In the spotlight: Yannick Koerts

Yannick Koerts werd op 17 november 1996 geboren in Helpman, hier in de stad. Daarna verhuisde hij naar Haren. Als kind was hij helemaal gek van autoracen en het was dan ook geen wonder dat hij het eens probeerde in een kart. Dat beviel zo goed, dat hij daarin grote stappen zette en met zijn vader door heel Nederland en een deel van België reisde om deel te nemen aan kartraces. Op 15-jarige leeftijd gebeurde er echter het een en ander in zijn leven waardoor het deelnemen aan deze kartraces verleden tijd was. Hij maakte toen de stap om te gaan basketballen bij BVG. Daar had hij heel veel zin in, maar tijdens de derde wedstrijd scheurde hij zijn kruisband en was de basketbalcarrière alweer voorbij. Die korte tijd bij het basketbal had er wel voor gezorgd, dat Yannick het spelletje wel heel leuk en aantrekkelijk was gaan vinden.

Maar wat moet je dan als je spelersrol voorbij is? Coachen en training geven is dan een leuk alternatief. Hij begon als hulpje bij een jeugdteam, klom op tot assistent-trainer en toen de hoofdcoach een keer afwezig was, was Yannick verantwoordelijk voor de coaching van het -12 jaar team. Dat was meteen ook de eerste overwinning van het toenmalige team.

In de nasleep van corona kwam Yannick in beeld bij de jeugdopleiding van Donar/RTC. Hij werd gevraagd om assistent bij Stijn Lechner te worden. Toen Pete Miller stopte, schoof Stijn door als ‘baas’ van RTC en werd Yannick hoofdcoach. ‘Ik had me altijd voorgenomen om mijn geld te kunnen verdienen met basketbal en dat lukte toen’, vertelt hij trots in een van de gebouwen van de Hanzehogeschool. Nu is hij dus hoofdcoach van RTC, 68 leden telt deze organisatie waarvan 65 jongens en 3 meisjes. Die hebben allemaal de droom om eens als prof-basketballer te kunnen functioneren.

Afgelopen zomer moesten er nieuwe contracten met de coaches worden geregeld. Jason zou blijven als hoofdcoach en die wilde Yannick er graag bij hebben als assistent. En zo gebeurde ook. Maar wat maakt nu dat Yannick de gewenste assistent zou blijven? ‘Samen hebben we veel ervaring. Ik al vanaf mijn vijftiende in het coachen en Jason natuurlijk vanuit zijn jarenlange ervaring op het veld. Wij zijn vooral bezig met de voorbereidingen, planningen en scouting en samen krijgen we een mooi beeld van hetgeen we moeten doen. We vullen elkaar erg goed aan, Jason haalt heel veel informatie uit de NBA en ik richt me vooral op het Europese basketbal. Dat is een mooie mix, want het zijn twee verschillende visies die er achter zitten. We zijn het ook niet altijd met elkaar eens, maar uiteindelijk hebben we wel één beeld naar de volgende activiteit’.

Tijdens de coaching zie je nog wel eens dat Jason zich opwindt over een beslissing van de scheidsrechters. Op zo’n moment zie je Yannick van zijn stoel afkomen, Jason bij de arm pakken en iets tegen hem zeggen. Dan zie je dat de opwinding bij Jason wegebt. Yannick: ‘Ik heb zelf ook wel gefloten en ik weet hoe je bepaalde zaken tegen een scheidsrechter moet zeggen. En in emotie iets roepen heeft niet zo veel zin’.

Tijdens een time-out zie je ook altijd dat beide coaches eerst naar de paint lopen, daar iets overleggen en dan naar de spelers om ze wat mee te geven voor het vervolg van de wedstrijd. ‘Dat doen we om te kijken of we hetzelfde hebben gezien. We mogen blij zijn als 25% van wat we vertellen ook aankomt bij de spelers. Dan kun je ook maar beter het juiste zeggen en er niet van alles bij halen’.

In de aanloop van een wedstrijd is Yannick vooral bezig met het bestuderen van de aanvalsplannen van de tegenstander en uit die analyse bekijken hoe je bepaalde opties van de tegenstander kunt elimineren. Jason is op dat moment vooral bezig met het bedenken van de eigen aanvalsplannen. Tijdens de trainingen moet het dan naadloos in elkaar overvloeien en zo kan dit in de wedstrijden dan leiden tot een succesvolle wedstrijd.

Na de wedstrijden worden clips bekeken van de verschillende spelers en worden er individuele gesprekken gevoerd met die spelers om ze beter te maken. Yannick: ‘Ik heb heel veel vertrouwen in deze groep. Ze willen allemaal beter worden en dan helpen die gesprekken ook’.

Yannick is vooral ook vanuit zijn functie bij de jeugd ook belast, met het bouwen van een brug tussen de jeugd en de spelers van het vlaggenschip van Donar Groningen.

Voor de toekomst wil Yannick graag verder in het basketbal. ‘Nu eerst niveau 4 halen in het coachen en dan maar kijken waar we terecht komen. Met Jason wil ik graag nog een tijdje samenwerken en als we straks drie keer kampioen zijn geworden, dan ga ik naar een ander team en ga ik Jason verslaan. Ik heb heel veel ambitie!’

O ja, Yannick wil heel graag met zijn vriendin ergens in de stad een plekje hebben om samen verder te gaan. Dus mocht u iets weten, meld dit dan bij Yannick.

Bert ten Oever.