In the spotlight: Wietze Nossek

Een van de nieuwe spelers dit seizoen is Wietze Nossek. Hij speelt nog niet zo veel minuten per wedstrijd, dus het is zaak om hem op een andere manier even te presenteren aan het publiek. Wietze is een geboren Brabander en het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de afspraak voor dit gesprek gepland stond op een gezellige plek, in dit geval Café De Beurs, in het centrum van de stad.

Wietze is geboren op 22 februari 1998 en met zijn 27 jaar is hij de op één na oudste speler in de selectie van Donar Groningen. Zijn wiegje stond in Veldhoven, dicht in de buurt van Eindhoven Airport. Daar ging hij naar de basisschool om daarna verder te leren aan de havo. Na zijn middelbare school haalde hij zijn propedeuse voor de MBRT-opleiding (radiologie), maar na dat eerste jaar wist hij al dat dit niet de juiste opleiding voor hem was.

Zijn basketbalcarrière begon op tienjarige leeftijd bij VIDO in Veldhoven. Waar de naam VIDO voor staat is bij de club niet terug te vinden, maar AI meldt dat dit staat voor Vereniging Individuele Doelen Opbouw. Wat deze club belangrijk vindt is plezier voor iedereen en wat je vooral samen doet. Dat past ook wel aardig bij een club als Donar Groningen, waar ‘Together’ nog altijd hoog in het vaandel staat. En Wietze straalt dit ook wel uit. Dat komt later ook wel tot uiting. Toen hij 15 jaar oud was, werd hij gevraagd om in Eindhoven bij Al Monte te komen spelen. De jeugd speelde daar op eredivisieniveau en dat was een mooie stap in de carrière van Wietze. Na één jaar pikte Den Bosch hem er al uit en dus speelde hij vervolgens bij de jeugd van Den Bosch. Op zijn achttiende verkaste hij naar Weert, waar ze in die tijd vooral bezig waren met het opleiden van jonge Nederlandse spelers. Daar speelde hij op het topniveau in Nederland. De vijf seizoenen die hij daar speelde was hij wisselend startend speler of bankspeler. Na twee seizoenen Bemmel en één seizoen Denemarken kwam Wietze afgelopen zomer naar Donar Groningen.

Tijdens de jaren in Weert en Bemmel kwam Wietze ook naar Martiniplaza en toen ontstond dus ook de wens om ooit de kans te krijgen om in deze hal zijn thuiswedstrijden te spelen. Deze zomer kwam die kans en na gesprekken met de coach wist hij het zeker: ‘Deze kans moest ik grijpen. Ik wist van tevoren dat ik nu niet de startende speler zou zijn, maar ik wist ook dat er zeker kansen zouden komen. Ik wilde heel graag voor een topploeg spelen en als dat hier kan, dan doe ik dat graag’.

De vraag over zijn sterke kanten laat Wietze eerst bezinken voordat hij met een antwoord komt. ‘Ik denk dat ik onder het bord redelijk goed de bal erin kan frommelen en ook mijn schot is best aardig. Dribbelen moet ik vooral aan anderen overlaten’, zegt hij met een brede glimlach. De voorkeursposities zijn met name de 4 en 5. ‘Als stand-in voor Dane sta ik het meest op de 4-positie, maar soms speel ik ook wel als center’.

Het spelen bij Donar Groningen bevalt tot nu toe erg goed. ‘We hebben inmiddels al flinke stappen gezet. Vooral na de wedstrijd om de supercup. Dat was wel even een flinke reminder, welkom in het echte werk. We hebben een erg jonge groep en we kunnen nog veel leren. Het zijn allemaal leuke gasten om mee te werken en de staf leert ons ook heel veel. Het gaat de goede kant op, maar we zijn er nog lang niet. Deze groep heeft heel veel potentie en het is mooi om dit samen uit te werken’.

Ook de stad Groningen bevalt Wietze uitermate goed. ‘Het is een levendige stad met veel jonge mensen en de mensen zijn allemaal erg vriendelijk’. Hobby’s heeft Wietze naast het basketbal niet echt veel. Meestal trekt hij in zijn vrije tijd met vrienden op en in het weekend komt zijn vriendin heel graag naar de Stad. Soms speelt hij wat spelletjes met vrienden, maar dat is vooral om in contact te blijven.

Voor de toekomst wil Wietze vooral ‘stappen’ blijven maken. Wat dat betreft kan hij met zijn 27 jaar nog wel een poosje vooruit. ‘Ik heb niet echt een voorbeeld. Ik wil vooral mezelf zijn en heel veel leren’, zegt hij als hem gevraagd wordt wie zijn grote voorbeeld is. In dat geval ziet hij zichzelf ook als een betere verdediger dan als aanvaller. Vooral door zijn jarenlange ervaring ziet hij sneller in de verdediging waar hij moet staan dan in de aanval.

Zoals gezegd, vindt hij het heel fijn om in Martiniplaza te spelen. ‘De steun van de fans geeft ons heel veel energie. Dus fans, blijf komen en moedig ons aan. Die steun kunnen we heel goed gebruiken’.

Tekst:Bert ten Oever

Foto’s: Arnold Meijer en Erica Middel